Έτσι είναι οι αγάπες , αρχίζουν κόκκινες , γεμάτες πάθος,
με το πέρασμα του χρόνου ξεθωριάζουν, γίνονται ροζ ,
ώσπου φτάνει η στιγμή που πεθαίνουν και γίνονται μαύρες...
Το φεγγάρι στεναχωριέται έτσι που τις βλέπει ταλαιπωρημένες 
από τους ανθρώπους και τις μαζεύει κοντά του.
Τις κρύβει και κάθε πανσέληνο τις αφήνει να φωτίζουν μαζί του.
Γι'αυτό οι άνθρωποι κάθε πανσέληνο θυμούνται....και νιώθουν!!!