Μου λείπει!!!! Μου λείπεις αλλά δεν ξέρω πώς να σου το πω... Δεν ξέρω πού βρίσκεσαι, πως εισαι... Δεν ξερω καν πως ειμαι κι εγω, που ειμαι... Δεν γνωρίζα καν ότι μου ελλείπες... Όχι, στην πραγματικότητα ήξερα... αλλά δεν ήθελα να το παραδεχτώ... Όχι εγώ... Αυτό δεν μπορεί να συμβεί σ'εμενα ελεγα... Απομακρυνα τους πάντες με την ψυχρότητα μου, το ίδιο πράγμα που ήθελα να κάνω μαζί σου, αλλά ο πάγος άρχισε να αποψυχθεί μεσα μου τη στιγμή που μου χαμογελασες και μου εστειλες τον αγγελο...Εχ, και μου είναι δύσκολο να γράψω αυτά αν και ξέρω ότι δεν θα τα διαβάσεις ποτέ... 'Οταν εσυ ηθελες εγω δεν μπορουσα..και τωρα που μπορω... δεν σ'εχω! Έχω κατά κάποιο τρόπο, το τραγούδι μας.Με βοήθαει  να σε αισθάνομαι πιο κοντά, έστω και αν μίλια μας χωρίζουν.Με βοηθά να μειωθεί η μοναξιά και τα δάκρυα, και αυτά να μειώσουν τη θλίψη και την ανάμνηση. Ακόμα κι αν ξέρω ότι δεν θα σ'εχω ποτέ. Όπως και δε θα σε δω ποτέ. Ίσως η μοίρα μας θα αποφασίζει  να μας συναντά. Ειμαι σιγουρη ότι θα σε αναγνωρισω ακόμη κι αν τα χρόνια θα έχουν περάσει. Το πρόσωπό σου είναι ενσωματωμένο όχι μόνο στο μυαλό μου,αλλα και στην καρδιά μου. Η επιθυμία μου ένα βράδυ ενω εβλεπα ένα αστέρι που έπεφτε, ήταν να σε δω εστω και μόνο μία φορά. Μόνο αυτό. Ίσως τοτε θα σου πω πόσο πολυ μου λείπεις η μάλλον όχι....